62) ජීවිතේම කළබල කරන දහදිය මවන්නා....

ඊයේ අපි කතා කරන්නට පටන් ගත්තනේ Thyroid ග්‍රන්ථිය ආශ්‍රිත රෝග තත්ත්ව ගැන . අද අපට කතා කරන්නට තිබෙන්නේ එහි දෙවන කතාව . පළමු කතාවට එක්නොවුනු කෙනෙක් නම් ඔබ මෙතැනින් ගිහින් මේ කතාවේ මුල් සටහන (61 වන ලිපිය) කියවලාම ආවොත් වඩාත් පහසුවේවි.

61) “ආදම්ගේ ඇපල් ගෙඩිය“ ලෙඩ වීම

මගේ සාමාන්‍ය ලිවීමේ චර්යාව මේ දවස් ටිකේ පොඩ්ඩක් වෙනස් වුනා , ඒ නොවැලැක්විය හැකි වෙනත් රාජකාරී බහුල කාළසීමාවක් ලබා තිබීම නිසා , ඒත් මම ඔබ සැමගෙන් සමාව ඉල්ලනවා , මොකද පහුගිය දින ටිකේ වරින් වර සොඳුරු සුව අසපුවට යමින් එමින් , එබෙමින් , “අළුත් ලිපියක්“ ඇත්දෝ යයි සොයන්නට වූ වෙහෙස වෙනුවෙන් .

60) කෙළ බේරෙන කතාවකට....

“මහේෂ් , අර දමයන්ති මිස් කතා කළා , හෙට උදේට hospital එනවා කියලා එයාගේ husband පොඩ්ඩක් dental clinic එකට පෙන්න ගන්න පුළුවන්ද කියල ඇහැව්වා , එයාගේ කටේ ඇතුලේ කාළයක් තිස්සේ තුවාලයක් තියෙනව කියල ඒක පෙන්නුවම ඒ doctor කිවලු , dental clinic එකට පෙන්නන්න කියල ..“

අදත් night shift නිසා හවස් වරුවේ පොඩි නින්දක හිටිය මාව යන්තං ඇහැරුණ විතරයි ,...“මොන මිස්ද ..“  තව ටිකක් නිදා ගන්න ඕනකම තිබුණත් දැන් ඉතින් මේ මොකක්ද කියල දැන ගන්න එපායැ.

59) එකක් උරල ටිකක් ඉඳල...පණ රැක ගන්න ...

අද තමයි ටිකක් නිදහසක් ලැබුණේ , පහුගිය දවස් ටිකේම ලොකූ දුව ගේ concert එකේ පුහුණූ විම් වලටයි , එක එක බඩු හොයන්නයි  දිව්ව එක තමයි වැඩේ . කොහොම හරි හැමෝගෙම මහන්සියේ සාර්ථක ප්‍රතිඵලයක් විදියට ගාල්ල සංඝමිත්තා බාලිකාවන් Leiderkranz 2011 ප්‍රසංගය අති සාර්ථක විදියට පැවැත්වූවා. පුංචි පන්ති වල පැටවුන්ගේ ඉඳලා ලොකු පන්ති වල ඉන්න දරුවන්ගේ දක්වා ගායන , රංගන , වාදන හැකියාවන් බොහොම උසස් මට්ටමින් එහිදි ඉදිරිපත් වුනා. අපේ දිනිති ලොකු අක්කත් ඒකේ වයලින් වාදන කිහිපයකට ඉදිරිපත් වුනා . හරිම සතුටුයි , 

58) පණ රැක දෙන ..දිව නටවන ..පෙත්ත.

අපේ අළුත් සගයා 

අද අපේ ඒකකයේ හැමෝටම හුඟක් සතුටු දවසක් , එකක් අපේ ඒකකය භාර හෙද නිලධාරිනියගේ උපන් දිනය , අනෙක් වැදගත්ම දේ අපේ ඒකකයට ලොකු අඩුවක් වෙලා තිබුණූ රූපවාහිනි යන්ත්‍රයක් පරිත්‍යාගයක් විදියට ලැබීම . අනෙක් හෙද නිලධාරින් පරිත්‍යාගය නීත්‍යානූකූල විමට අවශ්‍ය ලිපි ලේඛණ සකසත්දි මමත් ජයන්තත් බිත්තියේ සිදුරක් හදාගෙන අළුත් වයරින් එකක් කළ ා ,මොකද රූපවාහිනිය ලැබුණට ඒකට power supply දෙන්න ක්‍රමයක් නැහැ ,ඕව පොත් වල ලිය ලිය ආණ්ඩුවෙන් කරව ගන්න ගියොත් තව කාළයක් යනව. දන්නවනේ ඉතින් වැඩක් කර ගන්න ගියාම කොයි තරම් කොළ ලියාගෙන අනුමත කර කර යන්න ඕනද කියලා, කොහොම හරි පැය දෙක තුනකින් සියල්ල හරි , රුපවාහිනිය ක්‍රියාත්මකයි , වැඩේ කියන්නේ අපේ කට්ටියට (රෝගීන්ට) වැදගත්ම දෙයක් තමයි විකාශය වෙන්නේ , ක්‍රිකට් තරඟයක් , අපේ රෝගීන්ගෙන් වැඩි දෙනෙක් තරුණ කොළු ගැටළු ..හැමෝටම හරි සතුටුයි , මොකද සමහරු රූපවාහිනිය නරඹන්නේ මාස නමකට විතර පස්සේ .දැන් අපේ ante room එක ,( රෝගීන්ගේ කාමර වලට පෙර තිබෙන විශේෂ කොටස)  හිනාවෙන් , කතාවෙන් පිරිළා.

57) එහා ගෙදර තාත්තගෙන් මෙහා ගෙදර පොඩි එකාට...

හොඳට දන්න ..දීල ගන්න ...- යක්ෂයා ...

අද Night shift එක .වැඩ ටික ඉවර කරල , ටිකක් විවේකව ඉන්නට ලැබුණා . මොකද අද අපේ ඒකකයේ ඉන්න රෝගීන් ඔක්කොම වගේ හොඳ තත්ත්වයෙන් ඉන්න නිසා . ඒ විවේකය නිකං කා දානවට වඩා post එකක් ලියන එක හොඳයි කියල හිතුන.

56) යුග දිවිය බිඳවන ජීවිතේ රිදවන “නීරස රහසක්“

ලස්සන වැස්ස ...

අද පෝය දවසනේ , ඉතිං අපි දෙන්නම නිවාඩුවක් ගත්ත , නිවාඩු ගත්තට මොකො අද දවසම වහින්න වගේ , කළුවර කරල , වරින් වරේ තද හුළඟකුත් තියෙනවා ,

 “අපෝ තාත්තේ අද ගේ ඇතුලටම වෙලා ඉන්න වේවිද දන්නෑ ...අර බලන්න අහස ...“ ලොක්කිගේ කළුපාට වැහි වළාකුළක් වගේ

, “අද වහිනවා , හොඳට වහිනවා බලන්නකෝ ...අර බලන්න වැහි ලිහිණිත් පාතින්ම යන්නේ ...වහින්න වහින්න ....“ පොඩ්ඩිත් පැටලෙන්න වගේ හදන්නේ ,

55) කොන්දෙ හැංගී ලේ උරා බොන ..මාර පණිවිඩකාරයා .

නාන එක හරිම simple නේ ....

අද  පැටවු දෙන්නම උදේම ඉස්කොළෙට දාගෙන මමයි ,මනෝජයි දෙන්නම ආවා වාට්ටුවට ,මොකද අද අපි දෙන්නම උදේ Duty. වෙලාව හයයි පනහට විතර , ටිකක් වේලාසන වැඩියි වගේ , තවමත්  රාත්‍රී සේවා මුරයේ හිටි අපේ මිතුරු හෙද නිලධාරිනියන් දෙදෙනා රාජකාරියේ , .....

“ආ නිශාන්ත අයිය , අද කළින්ම ඇවිත් ...තාම වැඩ ටික ඉවර නැහැ අනේ ..අර පැටිය නාවන්න ඕනනේ , පොඩි යුද්දයක් වගේ තමයි ....“  
දොරෙන් ඔළුව විතරක් එළියට දාපු මගේ සොයුරියක් කියා ගෙන ගියා , “ආ අර I.M. abscess තියෙන කොළු පොඩ්ඩද ....කොහොමත් එයා නාන්න කිව්වොත් බෑම නේ , නේද ?“ අපේ ඒකකයෙ ඉන්න රෝගීන්ට හුඟ දවසකට විශේෂිත ඖෂධ මිශ්‍රිත නැහැවුමක් ලැබෙනවා . ඒක ප්‍රතිකාරයේ කොටසක් ,  එත් පොඩ්ඩන්ව උදේට නාවන එක නම් හරිම අමාරුයි , ඇත්තනේ සීතලත් එක්ක නාන්න පුළුවන්ද ?

54) මහ රෑ එන ...මර බිය දෙන ..අහිංසක භීෂකයා

Daffodil මලක් දෙන දවස නේ...

අදට දින තුනකට පෙර දිනය අපේ ජීවිතයේ සුවිශේෂි දිනයක් . ඒ අපේ විවාහයේ දහවන සංවත්සරය තිබුණේ එදිනට , තව විදියකින් කිව්වොත් අපේ Tin anniversary එක . එදා අපි හැමෝම ගෙදර , ගෙදර තිබුණු පුංචි පහේ උත්සවයට මනෝජගේ අතින්ම හදපු කේක් එක්ක තේ පැන් සංග්‍රහයක් දීලා ආපු “සුවිශේෂි අමුත්තෝ එක්ක " ටිකක් කතා බහ කර කර හිටිය . මොකද අමුත්තෝ දෙන්නත් අමුත්තොම නෙවි , අපේ ලොකු දුවයි , පොඩ්ඩියි , ඔය කතා බහ අතරේ  මිට අවුරුදු දොළහක විතර ඉස්සර ඉඳළ අතීතයක් ටිකෙන් ටික හාරා අවුස්සමින් හිටිය. අපි ඉගෙන ගත්තු හැටි , මුලින්ම appointment අර‍ගෙන කොළඹ දෙපැත්තක රැකියාව කරපු හැටි , ඒ දවස් වල ඉඳන් ගෙදරට ඕන කරන අඩුම කුඩුම එක්රැස් කළ හැටි ,ආපු කරදර ඒව විසඳගත්ත හැටි ඔය වගේ  විවාහයට එනකං අපි දෙන්න ආයෙත් කතා කළා.

53) කළු සුදු ඇති අළු “මිනිස්සු“ හෙවත් Mr.Unknown

අද උදේ සේවා මුරය, වෙනද වගේම රාත්‍රී මුරයෙන් වැඩටික බාර අරගෙන (taking over) ටිකක් වාට්ටුව ඇතුලට ගියා , වෙනද වගේම කාමරයෙන් කාමරේට ගිහින් පොඩ්ඩක් කතා බහ කරල ,එක දාගෙන ගියා , අන්තිම කාමරේ වයසක පහේ “සියා“ කෙනෙක් , මට මතක් වුනා “අර ඊයේ transfer කරා කීව  Mr.unknown තමයි මේ “.