2019/06/05

229) හිත් කපාගෙන “වඳ“ වෙන මිනිස්සු

කළකට පස්සේ නැවතත් යමක් ලියන්නත් මේ උත්සාහය. අවුරුදු අටකට ඉස්සර ආරම්භ කළ මේ “සොඳුරු සුව අසපුව“ අළුතින් ලිපියක් ලියන්නට ඇති උනන්දුව අඩුවීම නිසාදෝ සෑහෙන කළකින් ඔබත් එක්ක කතා කරන්න බැරි වුනා. නමුත් ඒ කාළය මීට වඩා ප්‍රෙයා්ජනවත් විදියට කැනඩාවට එන්නට මග ෆේස්බුක් ගෘෘප් එක ඇතුළෙ ගත කළා කියල හිතෙනවා. ඔබත් කැමති නම් ඇවිත් බලන්න.


හරි , දැන් අපි අද අපේ කතාවට එමු. කෙසේ වෙතත් මුලින්ම කියන්න ඕන, මම මේ ලිපිය ලියන්නේ කිිසිදු ආගමකට හෝ ජාතියකට , දේශපාලන පක්ෂයකට , පක්ෂග්‍රාහීව හෝ විරුද්ධව නොවේ. එසේ කිරීමට මට කිසිදු අවශ්‍යතාවයක් නැහැ. 

ඔබට මතක ඇති මීට ටික කළකට පෙර ලංකාව පුරා “වඳ කිරීමේ“ භීතිකාවක් පැතිරුණා, තිසර පට වල තිබෙන යමක් දියරයක් නිසා , නැත්නම් කොත්තුවක තිබුණු “පෙත්තක්“ නිසා වඳ වන බව ගිණිදැල් වගේ අපේ සමාජය තුල පැතිරී ගියා. එතැනදිත් “නොදන්නන්“ එය “පරම සත්‍යයක්“ ලෙස වටහා ගනිත්දි “ඇත්ත දත්තෝ“ විවිධ හේතු නිසා “ඇත්ත නොකියා“ මග හැරියා. ( කිහිප දෙනෙක් “ඇත්ත“ කියන්න උත්සාහ කළත් “මළකුණු වලට“ කෑදර මාධ්‍යය ඒවා නිසි ලෙස ජනතාව තුලට ගෙන ගියේ නැහැ. ) ඒ පිළිබඳව ඇත්ත “සොඳුරු සුව අසපුව“ තුල කතා කළා 213 වන මෙන්න මේ ලිපියෙදි